ਆਯੁਰਵੇਦ, ਇੱਕ ਸਦੀਆਂ ਪੁਰਾਣੀ ਡਾਕਟਰੀ ਇਲਾਜ ਹੈ। ਆਯੁਰਵੇਦ ਨੂੰ ਕੁਦਰਤੀ ਇਲਾਜ ਲਈ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਆਯੁਰਵੇਦ ਦੇ ਸਿਧਾਂਤ ਤਿੰਨ ਦੋਸ਼ਾਂ – ਵਾਤ, ਪਿੱਟ ਅਤੇ ਕਫ ਨੂੰ ਸੰਤੁਲਿਤ ਕਰਨ ਤੇ ਅਧਾਰਿਤ ਹਨ, ਜੋ ਮਨੁੱਖੀ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕਰਨ ਵਾਲੀਆਂ ਤਿੰਨ ਤੱਤ ਊਰਜਾਵਾਂ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਆਯੁਰਵੈਦਿਕ ਥੈਰੇਪੀਆਂ ਅਤੇ ਇਲਾਜ ਇਹਨਾਂ ਦੋਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਇਕਸੁਰਤਾ ਲਿਆਉਦੇ ਹਨ।
ਆਯੁਰਵੇਦ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਫਾਇਦਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਪੁਰਾਣੀਆਂ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਦੇ ਇਲਾਜ ਵਿੱਚ ਕਾਰਗਰ ਸਾਬਤ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਆਯੁਰਵੇਦ ਦੇ ਸਿਧਾਂਤਾਂ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਕੋਈ ਵੀ ਬਿਮਾਰੀ ਉਦੋਂ ਵਿਕਸਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜਦੋਂ ਦੋਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਅਸੰਤੁਲਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਜ਼ਹਿਰੀਲੇ ਪਦਾਰਥਾਂ ਦਾ ਇਕੱਠਾ ਹੋਣਾ ਜਾਂ ਸਰੀਰਕ ਅਤੇ ਮਾਨਸਿਕ ਕਾਰਜਾਂ ਵਿੱਚ ਖਰਾਬੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
ਅੱਜ ਅਸੀਂ ਪੁਰਾਣੀਆਂ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਦੇ ਇਲਾਜ ਵਿੱਚ ਆਯੁਰਵੇਦ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰਾਂਗੇ।
ਵੈਦ ਸ਼ਿਵ ਕੁਮਾਰ ਜੀ ਅਨੁਸਾਰ ਆਯੁਰਵੈਦਿਕ ਇਲਾਜ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਲਾਭਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਜੜੀ-ਬੂਟੀਆਂ, ਮਸਾਲਿਆਂ ਅਤੇ ਜੈਵਿਕ ਸਰੋਤਾਂ ਤੋਂ ਬਣਾਏ ਗਏ ਕੁਦਰਤੀ ਢੰਗਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਆਯੁਰਵੇਦ ਇਲਾਜ ਲਈ ਖੁਰਾਕ ਦੀਆਂ ਪਾਬੰਦੀਆਂ ‘ਤੇ ਵੀ ਜ਼ੋਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਪ੍ਰੋਸੈਸਡ ਭੋਜਨਾਂ ਦੀ ਤਾਜ਼ੇ, ਮੌਸਮੀ ਅਤੇ ਸਥਾਨਕ ਉਤਪਾਦਾਂ ਦੀ ਖਪਤ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਹਰੇਕ ਵਿਅਕਤੀ ਦਾ ਸਰੀਰ ਦਾ ਵਿਲੱਖਣ ਗਠਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਆਯੁਰਵੇਦ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਦੀ ਸਿਹਤ ਸਥਿਤੀ ਅਤੇ ਪ੍ਰਕ੍ਰਿਤੀ (ਸਰੀਰ ਦੀ ਕਿਸਮ) ਦੇ ਆਧਾਰ ‘ਤੇ ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਖੁਰਾਕ ਖਾਣ ਤੇ ਜੋਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।
ਵੈਦ ਸ਼ਿਵ ਕੁਮਾਰ ਜੀ ਅੱਗੇ ਦੱਸਦੇ ਹਨ “ਕਈ ਆਯੁਰਵੈਦਿਕ ਇਲਾਜ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਅਭੰਗ (ਮਸਾਜ), ਪੰਚਕਰਮ (ਪੰਜ ਡੀਟੌਕਸੀਫਿਕੇਸ਼ਨ ਥੈਰੇਪੀ), ਸ਼ਿਰੋਧਾਰਾ (ਮੱਥੇ ‘ਤੇ ਤੇਲ ਪਾਉਣ ਦੀ ਥੈਰੇਪੀ), ਅਤੇ ਨਸਿਆਮ (ਨੱਕ ਦੀ ਸਫਾਈ), ਸਰੀਰ ਵਿੱਚ ਇਕੱਠੇ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਜ਼ਹਿਰੀਲੇ ਪਦਾਰਥਾਂ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਚੰਗੀ ਸਿਹਤ ਅਤੇ ਤੰਦਰੁਸਤੀ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਇਲਾਜ ਮਰੀਜ਼ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਤਿਆਰ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਪ੍ਰੈਕਟੀਸ਼ਨਰ ਦੁਆਰਾ ਨਿਰਧਾਰਤ ਦਵਾਈਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਦਿੱਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਇਸ ਨੂੰ ਪੁਰਾਣੀਆਂ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਲਈ ਇੱਕ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਥੈਰੇਪੀ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ।”
ਆਯੁਰਵੇਦ ਪੁਰਾਣੀਆਂ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਿਜਵੇ ਰਾਇਮੇਟਾਇਡ ਗਠੀਏ, ਹਾਈਪਰਟੈਨਸ਼ਨ, ਦਮਾ, ਸ਼ੂਗਰ, ਮੋਟਾਪਾ, ਅਤੇ ਹੋਰ ਸਾਰੀਆਂ ਪੁਰਾਣੀਆਂ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਣ ਲਈ ਲਾਭਦਾਇਕ ਹੈ।
ਸਿਹਤ ਸੰਭਾਲ ਤੰਦਰੁਸਤੀ ਲਈ ਆਯੁਰਵੇਦ ਦੀ ਸੰਪੂਰਨ ਪਹੁੰਚ, ਜੋ ਸਿਰਫ਼ ਬਿਮਾਰੀ ਦੇ ਲੱਛਣਾਂ ਦਾ ਇਲਾਜ ਕਰਨ ਦੀ ਬਜਾਏ ਸਮੁੱਚੀ ਤੰਦਰੁਸਤੀ ‘ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਆਯੁਰਵੈਦ ਇਲਾਜ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਵਿਚ ਸਭ ਤੋਂ ਅੱਗੇ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਰਵਾਇਤੀ ਦਵਾਈ ਕੁਦਰਤੀ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਠੀਕ ਕਰਦੀ ਹੈ।
